Ad Clicks : Ad Views : Ad Clicks : Ad Views : Ad Clicks : Ad Views : Ad Clicks : Ad Views : Ad Clicks : Ad Views : Ad Clicks : Ad Views : Ad Clicks : Ad Views : Ad Clicks : Ad Views : Ad Clicks : Ad Views : Ad Clicks : Ad Views : Ad Clicks : Ad Views : Ad Clicks : Ad Views : Ad Clicks : Ad Views : Ad Clicks : Ad Views : Ad Clicks : Ad Views : Ad Clicks : Ad Views : Ad Clicks : Ad Views :
img

Lisette Thooft – In gesprek met je yoni

/
/
/
794 Views

Ik zag een filmpje van Layla Martin, waarin vrouwen kijken naar een foto van het meest intieme deel van zichzelf – hun yoni – en commentaar leveren. Layla Martin is me te Amerikaans, te kijk-mij-eens-durven, te gillerig. Maar het filmpje vond ik ontroerend.

De vrouwen in het filmpje zijn niet onverdeeld blij. Hun partners wel. Het is vast universeel: vrouwen die twijfelen of ze zichzelf wel mooi vinden tussen hun benen, en mannen die gewoon enthousiast zijn over wat ze zien.

Ik was laatst in een tantra workshop waar we onder andere een gesprek hielden met onze eigen yoni. (Yoni is een woord dat je gewoon een paar keer moet horen, dan vind je het niet raar meer; het staat voor het geheel van je vrouwelijkheid, dus inclusief bekkenbodem en eierstokken. Het geheel van de man noemen ze vajra, Sanskriet voor bliksemschicht).

Huh? In gesprek gaan met je eigen yoni?? Denken ze dat ik gek ben of zo? Dat was zo ongeveer onze reactie toen deze oefening werd ingeleid. Maar wat was het ontroerend toen we het deden. En wat heeft het veel voor ons gedaan. Er lagen twee kussentjes op een matras: als je op het ene kussentje zat, was je jezelf, en op het andere was je je yoni. En daar kwamen bij iedereen verrassend, zelfs indrukwekkend wijze woorden uit.

Mijn yoni zei: “Ik ben niet persoonlijk. Het is iets bovenpersoonlijks wat ik in jouw lichaam vertegenwoordig, iets kosmisch. Je denkt toch niet dat die kinderen die door mij heen zijn gekomen, van JOU zijn? Die zijn van het leven zelf. Maak het niet persoonlijk, want dat is het niet.”

Als je twijfelt of je yoni wel mooi genoeg is, neem je het te persoonlijk. Je kijkt met ego-ogen. En eigenlijk moet je helemaal niet met ego-ogen kijken naar dat stuk van je lichaam. Het is het leven zelf, heel groot, heel kosmisch.

Lisette Thooft

www.lisettethooft.nl

Les ook de andere verhalen van Lisette op deze site. Gebruik daarvoor de zoekfunctie.


Tags: ,
Meer van:

Plaats een reactie

    Artikel delen
  • Facebook
  • Twitter
  • Google+
  • Linkedin
  • Pinterest