Ad Clicks : Ad Views : Ad Clicks : Ad Views : Ad Clicks : Ad Views : Ad Clicks : Ad Views : Ad Clicks : Ad Views : Ad Clicks : Ad Views : Ad Clicks : Ad Views : Ad Clicks : Ad Views : Ad Clicks : Ad Views : Ad Clicks : Ad Views : Ad Clicks : Ad Views : Ad Clicks : Ad Views : Ad Clicks : Ad Views : Ad Clicks : Ad Views : Ad Clicks : Ad Views : Ad Clicks : Ad Views : Ad Clicks : Ad Views :
img

Vertragen: rustiger, rustig, rust …

/
/
/
713 Views

Word je bewuster van wat er in je leeft. Er is een verhaal over een schildpadfamilie dat illustreert hoe we doorlopend proberen te bewijzen dat onze negatieve overtuigingen waar zijn. Je ken ze wel: ‘Zie je wel, ze houden niet van me’ of ‘ik ben het niet waard’ en zo meer. Pas als we vertragen hebben we de mogelijkheid om onze verborgen motieven, emoties of gedachten te ontdekken.

Er was eens een schildpadfamilie die van plan was om te gaan picknicken. Van nature zijn schildpadden heel langzaam, maar ze hebben hun huisje bij zich dus ze hebben geen haast. De voorbereiding voor dit evenement kostte twee jaar. Ze gingen op weg en na drie jaar vonden ze een prachtig plekje. Zes maanden waren ze bezig om hun picknickmand uit te pakken. Toen ontdekten ze dat ze het zout waren vergeten. Een picknick zonder zout zou natuurlijk een drama zijn. Ze besloten na veel overleg dat de jongste zoon erop uit gestuurd zou worden om het zout te halen. Hij was het er mee eens, op één voorwaarde: dat niemand zou beginnen aan het eten totdat hij terug was! Iedereen beloofde dat, dus hij ging op weg.

Twee jaren, drie jaren, vijf jaren …zeven jaren verstreken en hij kwam niet terug. In het zevende jaar kon de oudste van de familie zijn honger niet meer bedwingen. Hij opende een pakje brood. Toen stapte plots de jongste zoon achter een boom vandaan. “Zie je wel”, riep hij uit, “ik wist wel dat jullie niet op me zouden wachten! Ik doe er niet toe! Ik wist het wel! Nu ga ik het zout ook niet halen!”

 

Te grote stappen

Om in een diepere laag van onszelf te komen, helpt het om te vertragen. Als we onszelf nooit de rust en de ruimte gunnen om een situatie of emotie te onderzoeken en te integreren in ons leven, kan er geen verandering plaatsvinden. Om iets ‘te overwinnen’ zetten we vaak stappen die achteraf veel te groot blijken te zijn. Daardoor komen we in een vicieuze cirkel terecht en nemen nóg grotere stappen.

Als je echter stil wilt gaan staan, moeten we wel het normale tempo doorbreken. Een ventilator bijvoorbeeld, heeft drie of vier bladen, maar als hij draait lijkt het alsof er maar één blad is. Pas als hij weer langzamer gaat draaien kunnen de onderdelen waar hij uit bestaat weer onderscheiden worden.

Druppels water vormen één stroom uit de kraan. Zo zijn er zoveel verhelderende voorbeelden. Als een film vertraagd wordt afgespeeld, blijken het allemaal verschillende beeldjes te zijn. Het wordt pas een film doordat ze snel achter elkaar afgespeeld worden. Dus als wij onszelf gaan vertragen, kunnen we pas zien dat we bestaan uit een eindeloze stroom van processen.

De realiteit kan worden ervaren door de zintuigen zolang het denken niet tussenbeide komt. Door de zintuigen kan de realiteit ervaren worden zoals die is. Een gedachte kan langskomen, maar als we ons er niet mee bemoeien hebben ze geen invloed. We kunnen hem benoemen of langs zien trekken. We hoeven er niets mee te doen. Echter – dit is niet alleen een psychologisch maar tevens een neurobiologisch proces. Er is een uitdrukking die in healingswerk veel wordt gebruikt: “Doe het langzaam, zo langzaam dat je zenuwstelsel het kan volgen…”

Jouw eigen ritme

Door het vertragen kan het eigen ritme herkend worden en kan de natuurlijke beweging die het lichaam heeft, weer worden teruggevonden. Dat is geruststellend en rustgevend voor het systeem; de energie wordt niet verspild maar helemaal gebruikt. We kunnen ons daardoor ons weer op ons gemak voelen bij onszelf. Onze essentie is ontspannen, in onze diepste kern is er kalmte en centering. We kunnen dan weer genieten van zomaar ergens zitten of lopen, zonder iets te hoeven, liefdevol en rustig en toch alert en bewust.

In een relatie vinden de partners gezamenlijk een eigen ritme. Vooral als je samen zowel liefde als meditatie verkent, kun je een gezond ritme vinden. Vanuit rust en vertraging kun je een harmonieus ritme tussen alleen- en samenzijn ontdekken. Dan heb je de tijd om elkaar te zien en van hieruit kun je gemakkelijker onderzoek doen naar welke prikkels het evenwicht verstoren en welke triggers ervoor zorgen dat je in oude reacties verstrikt raakt en hoe je probeert te bewijzen dat je negatieve overtuigingen kloppen, zoals de slak.

Uit: ‘Ik zie je, relatie in beweging’, Omkar Dingjan en Divyam Kranenburg. www.aumm.nl.

Door: Divyam Kranenburg

Lees ook het interview met Divyam.

Vertragen in 8 stappen

  1. Ga ergens rustig zitten en neem weer de tijd om met je aandacht naar binnen te gaan.
  2. Sluit je ogen en kijk, luister en voel wat er om je heen gebeurt.
  3. Blijf een aantal minuten met je aandacht bij de omgeving om je heen.
  4. Sta dan heel langzaam op en begin te wandelen, alsof je in een vertraagde film speelt.
  5. Je tilt heel langzaam eerst een voet op, je zet hem bewust neer, dan de andere voet. Ook de bewegingen van je armen, het draaien van je hoofd, alles doe je in slow motion.
  6. Doe dit een kwartier en ga daarna weer even zitten.
  7. Rust een tijd, of mediteer en sta dan weer op voor weer een rondje slow motion.
  8. Kijk ook langzaam om je heen. Neem echt de tijd om te kijken en stil te staan bij alles wat je ziet.

Tags:

Plaats een reactie

    Artikel delen
  • Facebook
  • Twitter
  • Google+
  • Linkedin
  • Pinterest