Bomenman: “De perfect love moet je uiteindelijk toch eerst jezelf geven”
Jeroen loopt al een tijdje mee in de wereld van de persoonlijke ontwikkeling. Hij is een bomenman, de natuur en bomen vormen zijn leermeester. Deze kennis giet hij in cursussen, reizen naar Engeland, coaching en een jaartraining. Maar wat leert de bomenman zelf van bomen?
Grote gestalte, lange vlecht, hier en daar een grijze haar en altijd gekleed alsof hij zo in het bos kan oplossen. Jeroen Heindijk (51) is de wandelende extensie van het oerbos; in hem verkennen de bomenspirits de mensenwereld. En in ruil daarvoor krijgt hij de wijze lessen van de natuur terug. Wijsheid die hij graag doorgeeft. De laatste tijd kreeg hij zelf te maken met nieuwe ervaringen in de relatiesfeer waarbij de bomen hem de weg wezen.
Wat is er gebeurd?
Jeroen: “Een tijdje geleden ben ik gescheiden, na een relatie van bijna twintig jaar. Dat haalde oud zeer naar boven. Het voelde als in de steek gelaten. Dat had alles te maken met de ervaring met mijn eigen moeder die me niet kon zien. Wat bij mij zorgde voor wat wantrouwen in relaties.”
Wat leer je dan hierover van de bomen?
“Allereerst dat een boom, net als ik, is gevormd door zijn omgeving. Het maakt uit waar je wortels liggen. Daar kun je niet zoveel aan doen en evenmin aan veranderen. Het is gewoon zoals het is. Daarnaast dat een boom staat voor wie hij – of zij – is. Wees wie je bent. Zorg dat al je innerlijke delen er mogen zijn. Je bent in jezelf genoeg. Ik neigde tot het zoeken naar dat verloren moederstuk in mijn partner, op het claimerige af. Ik moest leren zakken in het vertrouwen in mijn eigen zijn.”
Hoe relateren bomen?
“Uiteindelijk helpen ze elkaar allemaal. Het gaat erom dat bomen zich op de juiste manier tot elkaar verhouden en dat ze niet te dicht of te veraf van elkaar staan. Net als menselijke relaties; je moet niet te dicht op elkaar zitten, maar op de juiste afstand. En onder de grond wortelt ieder verschillend. De ene dieper en haalt vocht naar boven en de ander minder diep en houdt het vocht vast. Samen zorgen ze dat alles in het bos kan leven. Overigens gaat het met mijn nieuwe relatie heel anders dan vroeger; we zijn complementair aan elkaar. In het samenwerken bekrachtigen we elkaar zoals bomen dat doen.”
En de oude pijn?
“In een relatie ontmoet je elkaars wond. Een boom neemt voor healing de tijd en keert terug naar het oorspronkelijke plan. De vorm is een kastanje, een eik of een linde etc. Al worden we nog zo gehavend, terug naar je natuur is altijd de juiste weg. Hoe je dat weet? Op een gegeven weet je dat. Ook al heeft het geen naam, wees trouw daaraan, ook lijkt die niet op die van je ouders en familie. Wees je natuur, hoe moeilijk ook. Ga niet iemand anders proberen te zijn.”
Welke thema’s spelen er nu nog meer in je leven?
In de Engelandreizen zien we veel oudere bomen. Die leren me nu iets over het ouder worden. Op een bepaald moment word je niet meer groter, net als een boom. Wel dikker. Een boom laat vaak zijn takken wat zakken, net als iemand die zijn handen opent en de armen wijd uitspreidt. Er is dan een welkom naar de omgeving. Ik vertrouw steeds meer op mijn eigen natuur.”
Hoe gaan bomen om met heftige ervaringen?
“Als bijvoorbeeld de bliksem inslaat kan een boom zijn hele top kwijtraken. Maar als de onderkant nog staat, gaat hij gewoon door, alleen wat minder hoog en vaak wat meer in de breedte. Er is dan wat minder inspanning en een acht-het-komt-wel-houding. Sommige bomen leggen een tak op de grond van waaruit een nieuwe boom groeit. Ze helen zichzelf door er de tijd voor te nemen. Dat gaat vanzelf.”
Dit behandel je in je jaartraining?
“We volgen dan een jaar lang – dus in ieder seizoen – het ritme van de bomen en wat ze ons vertellen. In oktober gaan ze naar binnen, in december tijdens midwinter de verstilling. Dan dromen we over de vormgeving van ons leven. In januari sharen we die dromen, als groepsproces gaan we zo naar het begin van het nieuwe seizoen. In het voorjaar begint dan de nieuwe cyclus in de enorme verscheidenheid waarin iedere boom en soort zich uitdrukt. We oefenen daarmee in het inzicht krijgen in hoe een boom in iedere fase zichzelf is, om zo ook meer van onszelf te snappen. Iedere boom zal weer iets nieuws over ons vertellen.”
Wat is jouw boom?
“Meer dan één: vooral de beuk, wintereik en taxus raken me. Beuk is voor mij het vertrekpunt, de bron van mijn rust. Ik ontspan en krijg rust in het hier in het nu. Er hoeft niets. De kunst is om daar te blijven. Dit kan ik goed gebruiken in mijn martial arts, ik beoefen pentjak silat. Het gaat om het vertrouwen dat je kan vertrouwen. En dan ontspannen te genieten van wat er gebeurt.”
En de wintereik en taxus?
“De eik is geen ontspannende boom, maar vraagt serieus iets van je. Vroeger sprak men recht onder de eik. Stel je was een dief en dan moest de gemeenschap de dief helpen om het gedrag te verbeteren: ga het anders of beter doen, zegt de eik me. ‘Pak het en doe het nu’, zegt deze. De taxus is meer een levensfilosoof en gaat over voorouders en je levenswijze. De taxus wordt zóóó oud, dat hij overal ruim de tijd voor heeft.”
Wat bindt de mensen die zich willen verdiepen in bomen?
“Door omstandigheden ontdekten zij vaak dat contact met de natuur hun leven kan verrijken. En dat dit niet lukt met iets anders. Ze horen de roep van de natuur en ik probeer het hoofd en ratio daarbij voldoende af te leiden. Ze zijn van alle leeftijden en altijd op zoek naar een diepere verbinding met hun eigen natuur. Ik faciliteer als docent en organisator het leggen van de relatie met de boom “
Meer info over Jeroen Heindijk, de jaaropleiding, bostochten, Engelandreizen en coaching: www.bostochten.nl.
