De magie van vragen stellen en het oproepen van antwoorden
Recent stond ik tijdens de afloop van een bijeenkomst in een groepje met een glas in de hand na te praten. Een van de aanwezigen babbelde en babbelde en babbelde maar door. Eén voor één maakten de luisteraars zich onopvallend uit de voeten. Tot ik als laatste enigszins suf gekletst ook iets mompelde van ‘weg te moeten’. In de auto realiseerde ik me de plotse hoofdpijn en irritatie over het ‘leeggezogen’ gevoel. In twintig minuten tijd had iemand me niets verteld, niets gevraagd en me energetisch helemaal leeggezogen. In een seconde realiseerde ik me dat ik vergeten was naar mijn gevoel te luisteren én hoe belangrijk het vragen stellen eigenlijk is voor het contact met elkaar en onszelf.
Nu heb ik als jonge journalist al vragen leren stellen. De bekende wie-, wat-, waar-, waarom-, wanneer- en hoe-vragen werden me toen al met de paplepel ingegoten. Een hoop leraren, goeroe’s en satsangs leerden me later nog meer. In die satsangs of vragenuurtjes van geestelijke leraren verbaasde ik me over de vragen en de antwoorden. “Meester, ik heb zo’n last van zus-en-zo-gedrag van die-en-die, wat kan ik daaraan doen”, werd natuurlijk na de zoveelste keer een amusante vraag: ga weg bij die persoon of houd op er last van te hebben, dacht ik dan. Nieuwsgierig wachtte ik dan de wijze antwoorden van de leraar af. Hoe zou het antwoord deze keer luiden? En steeds weer was er verbazing, bewondering of herkenning bij het nieuwe antwoord (dat meestal op hetzelfde in andere woorden neerkwam).
Vragen en antwoorden met tarot
Het juiste antwoord is wat mensen massaal zoeken. Niet antwoorden uit een boek of website, maar héél specifiek eentje die bij hun eigen vraag (en bewustzijn) past. Sinds enige tijd leg ik live of via zoom tarotkaarten voor mensen die een antwoord zoeken. Over gezondheid, werk en zeer dikwijls de liefde. Mijn interpretatie van de tarotkaarten in het licht van de vraag vormt een antwoord. Een. Er zijn veel meer mogelijkheden voor antwoorden. Daarover later meer.
Hoe werkt een tarotlegging en de antwoorden daaruit nu eigenlijk? Wérkt er wel iets? Eerlijk gezegd, volgens mij werkt er niets. Het is geen actief proces van iets oproepen of tevoorschijn halen. Tarotkaarten laten – net als astrologie – iets zien van wat er op enig moment ís. Het achterliggende idee is dat alles in en om jezelf altijd klopt, op ieder moment en overal. Elke situatie is de enig logische, volkomen begrijpelijke en vormt de onvermijdelijke uitkomst van een immense serie variabelen. Alles in het bestaan loopt op die manier als een uurwerk, synchroon en altijd op tijd. Zelfs al je te laat bent, is dat de volstrekt onvermijdelijke en logische uitkomst van een hele serie gebeurtenissen. Synchroniciteit zie je terug in astrologie en ook bij het leggen van tarotkaarten.
Wie met een vraag bij me komt en de eerste drie kaarten trekt en op tafel legt, schept een nieuwe gebeurtenis die geheel passend en opnieuw logisch is in het licht van het voorgaande en dus ook van de vraag. De kaarten passen daarbij en laten dan (beter) zien wat er aan de hand is.
Het verbaast me hoe makkelijk mensen de belangrijke, belangrijkste dikwijls, vragen binnen een paar seconden met me delen als aanloop van de legging.
Vragen die leven
Nee, dan die babbelende gesprekspartner die in twintig minuten de aanwezigen niet één vraag stelde. Blijkbaar is er een buitenkant of voorkant in veel mensen waar iets vanuit moet gaan – praatjes en een goede indruk bijvoorbeeld – en een binnenkant die alleen in een veilige en besloten situatie open kan gaan.
Maar áls er dan veiligheid en een bron van antwoorden is, kan zonder terughoudendheid erop los gevraagd worden. De tarot antwoordt eerlijk, genadeloos, genuanceerd of open, afhankelijk van de situatie rond de vraag af. Altijd is er energie en altijd stroomt er informatie, kennis en inzicht. Het effect ervan kan groot zijn. Of nihil, want altijd is er de mogelijkheid om te kunnen zeggen “het zijn maar kaarten, wat zegt dat nou eigenlijk écht?”. Maar het ontvangen antwoord kan als een van de vele mogelijke antwoorden echter nooit meer worden ontkend.
Jezelf vragen stellen
Andere mogelijkheden om antwoorden te krijgen kun je onderverdelen in antwoorden met hulp van anderen of via anderen, inclusief astrologie en orakelspellen zoals de I Tjing, en in antwoorden die je in jezelf vindt met behulp van het jezelf bevragen.
In september 2011 gaf Hanneke van Tienhoven van het Go Centrum in Amersfoort – dat in 2015 stopte – in Koorddanser een twintigtal vragen die ze gaf aan iedereen die tot een doorbraak van oude patronen wilde komen. Lees het artikel nog maar eens na, zeer de moeite waard.
Dan kennen we allemaal Byron Katie met haar vier vragen die je aan jezelf kan stellen als je vast zit in een denkpatroon, ook wel herkenbaar als opvatting: is het waar; kun je absoluut zeker weten dat het waar is; hoe reageer je op die gedachte en wie zou je zijn zonder die gedachte? Wie eerlijk antwoord geeft op deze vier vragen zal onverwachte aspecten in zichzelf kunnen ontdekken.
In ‘De kunst van het vragenstellen‘ gaf Willem Verhoeven wat tips voor (innerlijk) leiderschap en ook Percy Ross en Dick Samson schreven onder dezelfde titel een boek hierover.
Helaas zijn de meeste boeken over het vragenstellen meer gericht op de werkomgeving dan op het gebied van persoonlijke ontwikkeling.
Socratisch gesprek
Een bijzondere manier om jezelf vragen te stellen is door dit samen te doen met anderen, het socratische gesprek, vernoemd naar de filosoof Socrates. Het uitgangspunt hier is dat een groep mensen samen al vragend helderheid zoekt over een onderwerp, kwestie of vraagstuk. Dat kan iets gezamenlijks zijn, maar evengoed iets wat een van de leden van de groep betreft. Door steeds elkaars wijsheid te bevragen en antwoorden te benoemen die voor ieder groepslid waark zijn, komt het ultieme antwoord stap voor stap dichterbij. Leuk boek: ‘Socrates op sneakers’ van Elke Wiss.
Sedona Methode
Tot slot mag de Sedona Methode niet worden vergeten: hoe laat ik emoties en ideeën los waar ik vanaf wil? De eerste stap is ontspan en verwelkom wat er (aan onprettigs) is. Twee: vraag jezelf of je dit wilt loslaten. De derde en laatste stap is het vragen en beantwoorden van wanneer je het idee of de emotie wilt loslaten. Als je dan – al dan niet aarzelend ‘nu’ zegt, laat je ook echt het idee of de emotie los. Klinkt eenvoudig en zo werkt het ook. Echter bij de tweede stap verschijnt meestal de eerste ‘maar’ die ook moet worden verwelkomd en losgelaten. En tweede, derde etc. ‘maren’. Wie dit eenmaal beheerst kan zich bevrijden van vastzittende gedachten, gevoelens, emoties etc. Heel effectief. Boeken zat, google maar op Sedona Methode. Ook veel cursussen.
Voor wie de volgende keer in een gesprek met een glas in de hand verveeld en beleefd ja-knikkend naar een babbelaar staat te luisteren, kan misschien eens een leuke vraag formuleren die ik achteraf heb bedacht: zou jij willen weten wat jouw verhaal nu met mij doet?
Een boeiend vervolg van het gesprek is dan verzekerd als het antwoord ‘ja’ luidt. Succes!
Ewald Wagenaar is uitgever en hoofdredacteur van Koorddanser en bestuurslid en docent bij de Academie voor Geesteswetenschappen waar hij onder meer lesgeeft in voorspellende (mantische) technieken, waaronder astrologie, tarot, kabbalah en I Tjing. Je kan hem in een persoonlijke tarotlegging live of online (via zoom) een vraag stellen, ewaldwagenaar@gmail.com.
