Ad Clicks : Ad Views : Ad Clicks : Ad Views : Ad Clicks : Ad Views : Ad Clicks : Ad Views : Ad Clicks : Ad Views : Ad Clicks : Ad Views : Ad Clicks : Ad Views : Ad Clicks : Ad Views : Ad Clicks : Ad Views : Ad Clicks : Ad Views : Ad Clicks : Ad Views : Ad Clicks : Ad Views : Ad Clicks : Ad Views : Ad Clicks : Ad Views : Ad Clicks : Ad Views : Ad Clicks : Ad Views : Ad Clicks : Ad Views :
img

Als ik president was…

/
/
/
679 Views

Een nieuwe vrijheid tegemoet

Onze vrijheid heeft wat ruimte nodig, is de strekking van de maatschappelijke visie van Lars Faber. Een vooruitblik op een toekomst die de huidige ‘Matrix’-samenleving op de grondvesten zal laten schudden…

Stel jij jezelf die vraag wel eens: wat jij zou doen als je in het hoogste pluche op het Binnenhof zat? Ik wel! Voor mij is die vraag namelijk vrij actueel en vanzelfsprekend. Waarom? Omdat er van mijn lichting nu ook al eens een president is afgeleverd. Sterker nog, Mark zat bij mij op school, amice, op het chique Jacob van Maerlant lyceum. Het enige – niet onbelangrijke – verschil tussen Mark en mij is dat hij naar alle waarschijnlijkheid uit eigen vrije wil naar deze school is gegaan en dat hij uit een gegoede familie kwam. Ik daarentegen werd van een andere school gestuurd en het Maerlant was de enige school die mij nog aan wilde nemen. Daarbij heb ik een vermoeden dat Mark de school keurig heeft afgemaakt. Toen ik in vijf VWO bij hem in de klas dreigde te komen, werd ik wederom door hogerhand van school verwijderd. Maar is dat voldoende reden om mij niet tot hoogste baas van het land te maken? Er zijn betere redenen om dat niet te doen! Onder mijn regie zou er namelijk anarchie regeren omdat ik aan zou sturen op complete in-archie. Ik zou mijn partij de nieuwe Partij van de Vrijheid (verder af te korten als PVV) noemen; wat een prachtige naam! De slogan zou zijn ‘Hoe vrij ben jij’ en het partijprogramma zou ik overtikken uit mijn boek Matrix Guerrilla. Kort samengevat: vrije liefde, werken als je daar toevallig zin in mocht hebben, feesten tot je erbij neervalt.

Zieken en scholieren Hoe zou mijn partijprogramma eruit zien? Mmm… jij ondeugd! Allereerst zouden er wat instituten sneuvelen, te beginnen bij scholen en ziekenhuizen. Die laatste zullen we onder mijn bewind namelijk al rap niet meer nodig hebben, omdat er een verbod komt op de productie van voedsel. Dat laten we namelijk gewoon weer aan de natuur over, die kan dat veel beter dan wij. Het zal even duren voor we al die fabrieksterreinen ontgift hebben en ingezaaide velden hebben op prachtige permacultuur. Ziekenhuizen zullen daarna niet meer nodig zijn, als je stopt met het vergiftigen van mensen, wordt er ook bijna niemand meer ziek. We zouden gezondheidshuizen oprichten waar je leert om gezond te leven.
En dan die scholen, hoe zit het daar dan mee? Mijn partijprogramma zal Matrixontwrichtend werken, dus het ‘normaal’ moeten functioneren in ‘de maatschappij’ hoeft niet meer. Twintig jaar lange indoctrinatie zal dus niet langer nodig zijn. Er zal zeker behoefte zijn aan scholing! Maar dan wel op basis van wat mensen zelf willen leren. Zoals mijn zoontje van zes nu al aangeeft: ‘Pappa, ik wil niet meer de hele dag stilzitten in zo’n bank. Ik wil smid worden.’ Onder mijn schrikbewind zullen we weer luisteren naar wat kinderen werkelijk willen en niet opdringen wat wij vinden dat goed voor ze zou kunnen zijn. Ze volstoppen met nutteloze informatie, giftig voedsel en antidepressiva zodat ze tenminste in onze godvergeten-k#t-maatschappij kunnen overleven, zal afgelopen zijn. Kinderen mogen weer kind zijn. Het belangrijkste doel van de Partij van de Vrijheid zal zijn om de mens in ere te herstellen. Te beginnen bij kinderen: afschaffen van de slavernij die we onderwijs hebben genoemd.

Zwervers Dan die vrijheid voor volwassenen, mmmmm… dat is een ander verhaal. Dat gaat over jou, mijn toekomstige kiezer. Als het goed is kun je lezen. Jammer, maar dan is de kans groot dat het Matrixvirus zich al diep in jou genesteld heeft. Ik heb daar een zelftest voor ontwikkeld, zodat jij in nog geen tien minuten tijd weet hoe jij ervoor staat. Zie het maar als een kiestest. Een test om te ontdekken wat jij voor je kiezen hebt gekregen… En een test om te bepalen wat voor keuzes je vanaf nu, over tien minuten, in je leven gaat maken. Besef je wel terdege dat vrijheid een groot goed is, maar ook doodeng, voor de meeste mensen. De Matrix is weliswaar rigide, maar ook voorspelbaar en veilig. Huisje-boompje-beestje. Het idee dat het leven maakbaar is. Die twintig jaren hersenspoeling op school gaan daar over: dat je als een mak schaapje leuk meedoet en binnen de lijntjes kleurt, dat je netjes in je hokje blijft en braaf meeblaat. Op tijd je belasting betaalt, een rechtschapen burger bent en de welvaart dient. De Matrix is er niet van gediend dat jij besluit om vrij te worden, integendeel! Je moet meedoen, zegt je ingebakken software, anders ben je persona non grata. Waardeloos uitschot. Waarom denk je dat ‘ze’ zwervers straatkranten laten verkopen op de hoek van de straat? Zodat jij een idee krijgt van hoe het eruit ziet als je besluit eruit te stappen. Dat krantje dat ze verkopen is symbolisch en betekent dat ze toch nog iets nuttigs doen. Alles in de Matrix moet tenslotte nuttig zijn. Ik kan je één ding verzekeren: deze ‘zwervers’ komen bij mij in de ministerraad! Waarom? Omdat zij veel beter dan jij en ik weten hoe ze met hun vrijheid om moeten gaan.

Opjagen en afleiden Rusten is uit den boze in de Matrix. De gulden regel is: gij zult gehaast zijn. Altijd en overal. De Matrix zal je altijd opjagen. Hoeveel je ook verdient, je zult altijd te weinig hebben. Er zal altijd teveel maand overblijven tegen te weinig salaris. Het lijkt wellicht of die druk van buiten komt en voor een deel is dat ook zo. Ja, je moet huur betalen. Ja, je moet eten. Nee, je hebt geen luxe nodig. Ja, je hebt rust nodig. En warmte en liefde. Ik ben veel tussen daklozen geweest in parken (hoe contrastrijk: in de Paleistuin). Wat ik daar zag was vertederend: deze mensen hadden tijd voor elkaar. Zaten uren in stilte, dan weer luid grappend en zingend, met elkaar. In onze ogen misschien wel arm en kansloos. Als lid van de nieuwe Partij van de Vrijheid zal je al rap inzien dat jij de kansloze bent. Jij bent niet vrij. Je bent al lang niet meer vrij om je impulsen te volgen, zoals we in het eerste deel van onze test ondervonden. Jij bent niet langer vrij om je dagen zelf in te delen, zoals onze dakloze vrienden. Je hebt geen tijd meer voor je medemens, laat staan voor jezelf. Je bent een slaaf van je gedachten.
Als je je wilt uiten mag dat niet van jezelf en als je stil wilt zijn kan dat ook al niet, zie de Mintfulnesstest (zie kader). Dat is wat ik met slavernij bedoel. En dat is waar mijn in-archistische partij je van wil bevrijden. Als je die innerlijke software onklaar leert maken door te leren mediteren, dansen en zingen, heeft de uiterlijke Matrix niet zoveel grip meer op je. Word weer als een kind, zoals opperrebel Christus ons al tweeduizend jaar geleden leerde. Vrijheid – blijheid. Laten we gewoon lekker lol maken, van onszelf en elkaar genieten en onze innerlijke rust hervinden!

Lars Faber is auteur van boeken als De Gewijde Reis, De Heldenreis en Matrix Guerrilla. Zijn nieuwe boek ‘Leef groots. NU’ komt in december uit. Lars geeft trainingen in bewustzijnsontwikkeling en begeleidt ayahuascaceremonies en -retraites. Meer: www.degewijdereis.nl.


_____
________________________________

Unieke zelftest: hoever zit ik in de Matrix?
Vooralsnog ben jij bang voor jouw vrijheid. Althans, dat is mijn stelling. De nieuwe Partij van de Vrijheid nodigt je uit dat te onderzoeken. Tien minuten, en je weet het. Okay, daar gaan we. Om te ontdekken hoe vrij jij al bent, heb ik twee opdrachten voor je. Je zou kunnen opperen dat het een strikvraag is en als je eraan meedoet, dat ik je dan in de zeik zet en laat zien dat je niet vrij bent omdat je meedoet met mijn opdracht, maar zo gemakkelijk kom je er niet van af. Ik leg je het spel uit en jij besluit uit vrije wil of je meedoet… Daar gaan we:
Opdracht één: zet je wekker op vijf minuten en neem het besluit om tijdens die vijf minuten volledig uit je dak te gaan. Zingen, dansen, schreeuwen, kruipen, gillen, rollen: wat er maar in je opkomt…
En twee: doe het! Vijf adembenemende minuten die zullen onthullen hoe de Matrix je in zijn nietsontziende tang heeft. Als ik deze opdracht aan mijn twee jongens van vijf en zes geef, dan kijken ze mij dankbaar aan en gaan los. Zij zijn nog vrij van Matrix-programmering. Ik niet. Ik zou bij deze eerste opdracht meteen compleet blokkeren. Ik kan wel heel stoer doen en jou voor het blok zetten, maar de Matrix heeft mij ook goed te pakken gehad. Ik ben niet voor niets drie keer van school gestuurd en dertien keer op rij ontslagen! Ik zou zó uit al die indoctrinatie willen breken en vrij willen zijn, maar de waarheid gebiedt mij te zeggen dat ik net als jij gekluisterd ben aan mijn boeien. Ik heb wel iets heel erg gaafs ontdekt: als ik met andere gevangenen ben die ook geboeid zijn, kunnen we samen de boeien losmaken. Boeiend! We kunnen samen buiten de lijntjes kleuren, feesten, vrijen, zingen, dansen en chillen. Want daar gaat het tweede deel van de opdracht over.

 _____________________________________

Mintfulnesstest
Probeer eens om vijf minuten stil te zijn. Deze testvariant heb ik mintfulness genoemd. Zet de wekker op 5 minuten en neem een pen in je hand en plaats die boven een stukje papier. Dan neem je een pepermuntje in je mond, zuigt erop en je houdt je aandacht daarbij, met je ogen gesloten. Iedere keer als je aandacht afdwaalt en gaat denken in plaats van stil en in rust te zijn, plaats je een stip op het papiertje.
De meeste mensen zetten in vijf minuten ongeveer vijftig stippen.
Dat betekent dat je per uur ongeveer zeshonderd keer afgeleid bent. Hoe vrij ben je dan?

 



Plaats een reactie

    Artikel delen
  • Facebook
  • Twitter
  • Google+
  • Linkedin
  • Pinterest