‘Liefde is oneindig leeg en toch zo gevuld’

Miranda Macpherson ondersteunt het ontwakingsproces

Ze is geblondeerd, in het wit gekleed en spreekt zachtjes en vriendelijk. Heel vrouwelijk zijn haar lippen goed gestift. En het gaat over de liefde… oh boy.

Op een vrijdagavond schuifel ik het kleine zaaltje bij Centrum Venwoude binnen waar Miranda Macpherson haar satsang zal gaan geven. En na enige wachten en gesleep met stoelen maakt ze haar entree in spierwitte kleren. Blond haar, iets uitgegroeid geblondeerd, goed roze-rood gestifte lippen en een bijpassende fuchsiaroze sjaal. Een hoop geaccentueerde vrouwelijkheid. En één voor één mogen vrijwilligers (m/v) vooraan komen zitten om hun vraag, probleem of gedachte te delen met Miranda. Dat varieert van een glimlach tot een intense huilbui, zoals dat wel vaker gaat. Vrouwen huilen voor de groep wat vaker, makkelijker en sneller dan mannen. Die laatsten zijn meestal flink in de minderheid bij satsangs, dus de statistisch verantwoorde onderbouwing voor mijn constatering is wankel. Zie hiernaast hoe zo’n satsang met Miranda verliep.

Wankelen
Kort erna zit ik onder toeziend oog van Venwoude-medewerker Chahat in gesprek met Miranda (43, ram, ascendant vissen met maan in scorpio). Ze vertelt haar verhaal over haar roeping: vanaf haar dertiende levensjaar al met spiritualiteit bezig, en op haar 26^e al een eigen ‘foundation’ voor ‘teaching and training’. Missie: mensen dat bieden wat ze nodig hebben. En dat bleek vooral liefde te zijn, vanuit een ongeconditioneerde en vrije omgeving. Ze is eerlijk genoeg om toe te geven dat zij in haar tijd als spiritueel directeur ook klassieke fouten maakte. Dat varieerde van ‘denken dat je alles al weet’, ‘een gefixeerde visie erop na houden’, tot het ‘denken dat je het allemaal zelf hebt gedaan’.
Met deze zelfrelativering ontspant de doemaargewoon-Hollander in mij weer, ach wat nou beeldschoon in witte kleertjes, ze heeft blijkbaar wel zelfinzicht.
Haar spirituele weg voerde haar langs (wereld)religies en een studie psychologie (PhD). Maar tot haar ‘essentie’ kwam ze pas door de inzichten van Ramana Maharshi en de Cursus in Wonderen. Het leven als een zen-koan: wees niks, doe niks, krijg niks, word niks, zoek niks, geef niks op en wees wie je bent en rust in God. De structuur van haar leven stortte in, huwelijk aan diggelen en dat allemaal na het diepere inzicht in wie ze was ‘zonder dit alles van je leven’. Macpherson: ’Wie ben ik zonder Miranda? Deze vraag bracht bij mij alles aan het wankelen, vooral de illusie van het zelf, en dat ik in naam van de waarheid alles moest loslaten.’

Wat betekent dat, ’doe niets’?
‘Dat is de kern van het egomechanisme; steeds iets doen, steeds iets of iemand willen zijn, altijd ergens naar op weg en gedoe met identiteiten. Het ego doet steeds iets om zich in stand te houden.’

En de remedie?
‘Loslaten, diep van binnen dat idee loslaten.’

Waartoe leidt dat?
‘Dat je weerloos en aanwezig bent. Níet steeds iets proberen, maar alles laten zijn wat is. Toelaten wat er komt.’

Aanwezig zijn?
‘Dat is er écht zijn. Zoals de liefde in het moment ervaren. Dan is er contact, zonder verdediging en in diep contact.’

Om wakker te worden…
‘Wakker zijn (awakening) is onze natuurlijke staat. Het balanceert zichzelf uit. Onze ziel dus ook. Het is mijn werk om de overgave daaraan te bewerken, de boodschap van alle religies. Maar het ego weet niet hoe daarmee om te gaan.’

Is dat de kern van wat je op je satsang doet?
‘Ja, ik luister en voel wat er gebeurt. En dan gebeurt het, de afweer vermindert en mensen komen bij hun eigen diepste ervaring.’
Macpherson tekent een helix, dat is een in rondjes naar binnen cirkelende lange krul of lijn.
‘Kijk de aandacht gaat van buiten naar binnen. Tussen twee lijntjes steeds verder naar binnen, waar het echte Zijn, je essentie, is. De eerste aandachtcirkel bevat al je Gedachten, overtuigingen, ideeën en visies op de werkelijkheid. De tweede cirkel op weg naar binnen gaat over Gevoelens, emoties, stemmingen en de ‘toon’ van onze ervaring. De derde gaat over Lichamelijke ervaringen, temperatuur, de plek, vorm en gewicht van die gevoelens uit de tweede cirkel. De volgende cirkel op weg naar het middelpunt gaat over Subtiele energieën, tintelingen, ruimtelijk bewustzijn, openheid, energie en dergelijke. Dat is weer een laagje dieper dus. Daaronder zit de volgende laag, in dit schema een nieuwe cirkel, een Subtiel licht dat verschillende kleuren of tonen kan hebben. En ten slotte het middelpunt: het Zijn zelf, oneindige leegte en grenzeloze aanwezigheid. Ik neem mensen van de buitenste cirkel zo ver mogelijk mee naar de binnenste.’

Dat is ploegen door het ego.
‘Inderdaad. Wat je écht voelt, transformeert met serieuze aandacht. Maar eerst de ervaring serieus nemen, dan de lagen eronder. Een vraag die ik dan bijvoorbeeld stel is: ‘Hoe oud voel jij je?’ Of: ‘Hoe voelt het, warm of koud?’ Daarmee komen mensen een slag dieper, onder hun actuele gevoel. Zo werk je je door het ego heen. Voorwaarde is wel dat je blijft toestaan wat er is, zelfs als het confronterend is.’

Wat houdt je nu persoonlijk bezig?
‘Het boek dat ik aan het schrijven ben, ‘Tasting Grace’. Dat gaat over de cyclus die je doorloopt voor het spirituele ontwaken. Die is dezelfde als de cirkel die ik net benoemde, steeds verder naar binnen, de essentie. Maar rondom de cirkel aan de buitenkant zie je dat het proces bij iedere rondgang naar binnen ook een andere fase doormaakt. Dat gaat steeds van Vertrouwen in liefde, genade, goedheid dat onder al het levende ligt over in de Liefde voor de Waarheid, devotie aan de waarheid en wat zich openbaart, naar Nieuwsgierigheid met een open mind en belangstelling voor het nieuwe, via Niet-aanvallen waarbij je vriendelijk blijft voor jezelf zonder innerlijk oordeel, via Nederigheid waarbij je zegt ‘ik weet de reden  niet’ tot Bereidheid om wat komt te ontmoeten, om dan opnieuw te beginnen. Het  doorlopen van deze fasen betekent dat de verschillende lagen van angst worden ontmoet en met weerloze openheid tegemoet getreden mogen worden. Deze kwaliteiten ondersteunen het proces van wakker worden. Dit boek af te ronden is nu mijn uitdaging.’

Wat is de essentie van liefde?
‘Dat die leidt tot groei en uitbreiding. En dat de essentie van liefde oneindig leeg is en toch zo vol. De essentie gaat over het onvoorwaardelijke, het vrije toelaten. Het is de ‘smaak van God’: vrijgevig, een fontein van schoonheid. Het is in ieder van ons en we mogen er contact mee maken. Een energie die zich wil verbinden. Voortkomend uit no-thingness, niet-ietsheid. Dat wil leven in volheid, waarbij alles heilig is en inclusief. Liefde is geen concept, maar een directe ervaring.’

________________

Op satsang bij Miranda

Vrouw (V) komt naar voren en gaat tegenover Miranda Macpherson zitten.

V: ‘Ik zag je op internet. Ik heb een vraag: ik kan me moeilijk ontspannen. Ik verlies mezelf en ik doe voortdurend mijn uiterste best. Ook ben ik kwetsbaar voor kritiek van mijn manager. Het is alsof ik voor ze zorg.’

M: ‘Wat gebeurt er als er kritiek komt?’

V: ?

M: ‘Hoe voelt het?’

V: ‘Hier.’ (wijst naar haar buik)

M: ‘In je zonnevlecht.’

V: ‘Voelt alsof ik word afgesneden van contact en steun.’

M: ‘Ja.’

V: ‘En van goedheid en vertrouwen.’

M: ‘Hoe oud voel je je van binnen?’

V: ‘Jonger dan drie of vier jaar.’

M: ‘Je bent afgesneden, van vertrouwen, liefde, kracht en je denkt dat het niet goed is.’

V: ‘Het voelt ontkoppeld.’

M: ‘En je ego zegt: doe beter je best. Je mag je gevoelens uiten. Zeg eens niet: ‘Ik ga het oplossen’ of ‘Ik moet het oplossen’.

V: ‘Dat voelt verwarrend.’

M: ‘Laat maar toe.’

V: ….

M: ‘Wat gebeurt er nu?

V: ‘Er gebeuren verschillende dingen. Ik voel meer levendigheid.’

M: ‘Voel het. Het is toegestaan om het te voelen.’

V: (lachje)

M: Bedank je interne ouder. Sta je ouder toe met jezelf en de ruimte in contact te zijn.’

V: (lachje)

M: ‘Wat gebeurt er?’

V: ‘Het gaat heen en weer.’

M: ‘Tussen wat?’

V: ‘Tussen vertrouwen en angst dat het wegvalt. Mijn moeder stierf toen ik acht was.’

M: ‘Dan komt het bewustzijn in je, en dan zetten opvattingen zich vast. Rust in de diepe grond van jezelf.’

V: ‘Ik moet mijn tijd nemen om te voelen.’

M: ‘Echte liefde komt zonder druk of eisen. Is het goed voor nu?’

V: ‘Ja, het voelt goed dat iemand zich zorgen maakt om me.’

M: ‘Er zijn grote overtuigingen in ons leven. Ze moeten door liefde worden opgelost. Bij moeder en kind, zit de moeder naast het kind tot het kind het ziet. Dwing het niet om niet bang te zijn.’

(big hug)