Wat emoties je te vertellen hebben

Wie kent ze niet: emoties: angst, verdriet of woede. Sommige emoties worden als prettig ervaren en geven het gevoel dat je leeft, andere vermijd je liever en wil je begraven. Maar deze laatste lijk je niet te kunnen ontlopen en blijf je tegenkomen. Ze hebben een functie namelijk.

Door Liesbeth Koot

Overdreven emotionele reacties laten zien waar je jezelf nog tegenhoudt in wie je kunt zijn. Emoties hebben een functie en geven informatie over jezelf en helpen deze te herkennen waar onbalans aanwezig is. Tenminste, zolang je je niet langer laat afleiden en ongemerkt emoties en gedachten die passeren, van voedsel blijft voorzien.
Hoe ben je in staat om een wereld te creëren die meer liefdevol is, als je wat je onderweg tegenkomt blijft afwijzen? Emotionele verstoringen brengen barrières aan en creëren persoonlijke grenzen. Alles wat zich in je leven manifesteert, wordt voorafgegaan door een innerlijke beweging. De beperkingen die je tegenkomt zijn slechts aandachtpunten waarin je jezelf kunt ontdekken. Hierdoor kun je in wat je vandaag ervaart, denkt, voelt, zegt en reageert zien wat om een nieuwe benadering vraagt. Alles wat nog op scheiding is gebaseerd, ondersteunt je niet in het maken van de overgang naar een wereld die van verbinding uitgaat.
Er is wereldwijd een proces van desintegratie gaande waardoor we niet langer kunnen vasthouden aan onbewuste conditioneringen die collectief de illusie van scheiding creëren. Aan veel problemen die wij ondervinden zowel individueel als collectief, ligt ten grondslag het uit balans zijn van de verhoudingen. Het kan moeilijk zijn om objectief te blijven door de persoonlijke betrokkenheid.
Door je eigen betrokkenheid te accepteren over wie je bent, wat je hebt gedaan of niet hebt gedaan en alles wat jou is aangedaan, begrijp je steeds beter waarom je voor bepaalde ervaringen hebt gekozen of wat je je nog steeds aantrekt. Het zijn namelijk precies de omstandigheden en gebeurtenissen die nodig zijn om jezelf te leren kennen. Emoties helpen je om je hiervan bewust te worden en om herinneringen die nog aanwezig zijn naar boven te halen. Als de aandacht niet terug naar binnen wordt gebracht, ontbreekt de herkenning en blijf je dat tegenkomen, totdat je het niet langer zelf afwijst. Merk je dat je jezelf of anderen nog oordeelt, dan kun je ervan uitgaan dat je jezelf nog bekritiseert en beoordeelt. Zolang je niet autonoom bent, geef je de regie van je leven uit handen en plaats je jezelf in een afhankelijke positie. Je blijft achter de feiten aanlopen en dit voelt alsof de dingen in je leven je overkomen.
De eerste stap en de enige verantwoordelijkheid die je hebt, is om bij jezelf te beginnen. Hoe zie je jezelf en wat zijn je overtuigingen die jouw gedrag verantwoorden? Handel je nog vanuit gevoelens van gescheiden zijn, die van verlies uitgaan en op angst zijn gebaseerd, of zie je jezelf als onderdeel van het geheel? Pas als de beweging naar binnen gaat en de verbinding met het zuiver voelen is hersteld, kun je jezelf vertrouwen.

Leven in liefde
Een emotie is niets meer dan energie in beweging. Energie heeft de eigenschap dat deze altijd van vorm verandert. Altijd zijn we de waarnemer, maar op het moment dat er sprake is van een identificatie laten we een deel van de waarneming los. Bij een identificatie ben je je met gedachten en emoties aan het identificeren en weet je niet meer wat zich afspeelt in het zuiver gevoelsleven. Als er sprake is van een emotionele verstoring, dan is er een belemmering op de doorstroom van energie en zijn er vervormingen ontstaan.
Doordat je ooit een emotie niet hebt kunnen uiten, heeft deze zich vastgezet en is er verwarring ontstaan. Bij emotionele verstoringen is er een conflict in het voelen aanwezig en is er sprake van onbalans. Voel je een emotionele reactie maar blijf je deze ontkennen, negeren of bevestigen, dan ervaar je juist wat je probeert te voorkomen. Een leven in liefde scheppen stopt waar twijfel en angst beginnen. Als emoties die nog met angst, chaos en verdeeldheid zijn verbonden niet langer de overhand krijgen, ontstaan er openingen. In het verdriet kom je tegen waar je nog niet in je kracht staat, waar het vertrouwen ontbreekt en waar je jezelf nog niet laat zien. De ervaring van gescheiden zijn is nodig voor het verwerven van het zelf. Zonder pijn te voelen kan er nooit liefde bestaan en blijft deze oppervlakkig.
Alles heeft een functie. Durf je pijn toe te staan, dan ben je in staat tot empathie. Geef je jezelf de ruimte dan geef je automatisch ook anderen de ruimte. Door je van hetgeen bewust te worden waarvan je het bestaan niet kende, beperk je jezelf niet langer in je mogelijkheden. Een emotie geeft je zo toegang tot je binnenwereld en maakt je bewust.
Gedachten en emoties voeden elkaar. De stem in je hoofd vertelt je een verhaal waar het lichaam op reageert. Een emotie genereert een lichamelijke reactie en voorziet een gedachte van energie, en een gedachte roept direct een emotie op. Het nog afgesneden zijn van het voelen heeft ons tot bepaalde hoogte onbewust gemaakt.

Geaccepteerd gedrag
Gevoel en een emotie zijn niet hetzelfde. Het gevoel is rustig en verbonden met de intuïtie. Een emotie is een reactie en heeft een ontlading. Maar doordat de emotie onderbroken wordt, zijn emoties onrustig. Ze zorgen voor afleiding. Net zoals lichamelijke pijn is emotionele pijn een signaal van het lichaam dat duidelijk probeert te maken dat er iets aan de hand is. Sommige mensen zijn zo afgesneden van hun emoties dat ze moeilijk interne reacties waarnemen. Terwijl anderen er juist van overlopen, geleefd worden door emoties of vasthouden aan valse sentimenten. Wie het idee heeft dat het slecht gaat, gaat ongemerkt bijsturen en de controle verstevigen terwijl de processen slechts om doorstroming vragen. Verstoringen die ons nog vasthouden, beperken de mogelijkheden en vormen ongemerkt de instructies voor wat zich manifesteert in je leven. We kunnen ervan uitgaan dat het ervaren van het zelf afhankelijk is van de manier van waarnemen. Energie heeft als eigenschap dat het van vorm verandert. Dat is tegenstrijdig met onze menselijke natuur die vasthoudt aan ideeën en situaties waardoor veranderingen in eerste instantie worden tegengegaan. Vaak houden we onbewust vast aan pijnlijke ervaringen simpel omdat we ermee vertrouwd zijn. Als kind hebben we geleerd welk gedrag gewenst en ongewenst was. Er is als het ware een aangeleerd en geaccepteerd gedrag ontstaan waarin je de omgeving tegemoet kwam. Elke keer dat je jezelf niet vrij kon uiten, heb je als het ware afstand gedaan van dat deel van jezelf dat zich overgeleverd voelde. Uit bescherming zijn er afweermechanismen ontstaan. Je probeert te voorkomen dat iets vervelends je niet nog een keer gebeurt. Daardoor kreeg het denken een controlerende functie. Het deel dat zich niet vrij kan bewegen, creëert zo een overeenkomstig afgescheiden werkelijkheid. Daarnaast hebben we aan emoties een waardering toegekend: sommige zien we als fijn en positief, andere als onprettig en negatief. Als je niet langer een emotie van zo’n etiket voorziet, bijvoorbeeld het etiket ‘boosheid is slecht’ en deze emoties toelaat zonder ze te rechtvaardigen, laat je oordelen los. Dan blijft er slechts energie over.

Zelfmedelijden
Stel dat je een emotionele reactie waarneemt en op hetzelfde moment probeer je wat nog in beweging is onder woorden te brengen, dan stap je letterlijk uit de ervaring. Het benoemen stopt de beweging en zorgt ervoor dat je slechts gedeeltelijk geïnformeerd wordt.
Door emoties niet langer sturing te geven en met aandacht in het huidige moment aanwezig te zijn, zie je wat gezien en gekend wil worden. Je verplaatst je zonder nog langer betrokken te zijn naar de positie van toeschouwer en kunt zo jezelf observeren. Verdriet en het toestaan van tranen werken dan verzachtend en openend, mits je niet vervalt in zelfmedelijden, er geen ongemak meer aanwezig is en je je niet langer overgeleverd voelt.
Hoe meer het emotionele lichaam in balans komt, hoe makkelijker je emoties kunt gebruiken om je te verbinden. Dan helpen ze ons om het zelf te verwezenlijken. Als steeds meer de beladenheid verdwijnt, komt er ruimte om geraakt te worden en om ontroering te voelen. Emoties hebben de kracht om verschillende niveaus te ervaren en deze samen te brengen. Een emotie roept een gevoel op, zonder gevoel kun je geen onderscheid maken en ontbreekt de herkenning.

Overtuigingen
De gebieden waar je tegenwerking ervaart, waar angst zich ontwikkelt, waar frustratie is en boosheid regeert, waar je je machteloos voelt of waar verdriet aanwezig is, bevestigen een negatieve overtuiging en vertellen je dat er nog verstoringen aanwezig zijn. We hebben allemaal overtuigingen die gegrond, illusionair, bewust of onbewust zijn. Spreken we over beperkende overtuigingen die gebaseerd zijn op scheiding, dan houden deze overtuigingen je gevangen in emoties en gedachtepatronen die verstikkend werken. Een overtuiging is op een veronderstelling gebaseerd, die niet altijd overeenkomt met de situatie zoals deze zich voordoet en belemmert de opmerkzaamheid.
We sturen ons leven door wat we voelen, denken, zeggen en doen. We zijn zo ver van onszelf verwijderd geraakt dat we vaak niet horen wat we zeggen, anderen verantwoordelijk maken voor onze emoties en het verband niet leggen tussen wat we voelen en denken. Zolang de verschillende gedachten alle kanten opschieten en emoties nieuwe emoties blijven oproepen, kun je ervan uitgaan dat de helderheid ontbreekt.

Liesbeth Koot is trainer en therapeut en werkt onder andere vanuit het unified field-bewustzijn. Info: www.unifiedfield.eu.