Ad Clicks : Ad Views : Ad Clicks : Ad Views : Ad Clicks : Ad Views : Ad Clicks : Ad Views : Ad Clicks : Ad Views : Ad Clicks : Ad Views : Ad Clicks : Ad Views : Ad Clicks : Ad Views : Ad Clicks : Ad Views : Ad Clicks : Ad Views : Ad Clicks : Ad Views : Ad Clicks : Ad Views : Ad Clicks : Ad Views : Ad Clicks : Ad Views : Ad Clicks : Ad Views : Ad Clicks : Ad Views : Ad Clicks : Ad Views :

Emotie ≠ gevoel, ook niet in de liefde

/
/
/
2484 Views

Zonder innerlijke drang of dwang jouw relatievorm

Eén of meerdere levenspartners: het is niet wat je doet maar hoe je ermee omgaat. Helderheid in een kwetsbare discussie waar emotie (lust) en gevoel (liefde) makkelijk door elkaar lopen.

Door Jan den Boer

Er is in onze samenleving, en niet alleen in de tantrawereld, veel verwarring rond relaties. Om hierover wat helderheid te geven, eerst wat definities: monogaam (bijvoorbeeld gepropageerd door de katholieke kerk: ’tot de dood ons scheidt’), seriële monogamie: monogaam zijn in je relatie, maar als het echt niet meer gaat uit elkaar gaan en opnieuw een relatie aangaan (geaccepteerd in onze maatschappij), veel losse incidentele contacten (zonder relatievorming), vreemdgaan binnen een bestaande relatie: primair seksueel, (komt statistisch veel voor, nauwelijks geaccepteerd in onze maatschappij), polyamorie: meerdere geliefden (open, eerlijk, afgestemd op elkaar).
Het is niet eenvoudig om tot een zuivere keuze te komen, en verkeerd kiezen kan veel pijn en ellende oproepen in relaties. Laat ik enkele aspecten van het maken van keuzes verhelderen.

Gooische Vrouwen
In de film Gooische Vrouwen zit de mannelijke hoofdrolspeler (Martin Morero) bij een psycholoog. Een beroemde zanger, een rijk leven, maar zijn vrouw, gespeeld door Linda de Mol, heeft hem verlaten. Zij betrapte hem in de school van hun kind op orale seks met een andere vrouw. Martin heeft er intussen spijt van. Hij vertelt de psycholoog dat zijn geslacht als het ware een eigen leven leidt, waar hij zelf niet veel invloed op heeft.
Martin is niet uniek, veel mensen constateren achteraf dat ze iets gedaan hebben dat ze eigenlijk helemaal niet wilden doen. Recent woedt in de media de discussie over de vrije wil, waarbij op basis van recent hersenonderzoek de vraag gesteld wordt in hoeverre je verantwoordelijk kunt zijn voor je daden. Een van de neurowetenschappers met een duidelijke mening hierover is Antonio Damasio. Wat vindt Damasio van een probleem zoals van Martin Morero? Hij zei in Trouw (8 maart 2011): ‘Veel van wat wij vrije wil noemen, komt neer op ons vermogen om nee te zeggen tegen wat ons biologische zelf wil. Als je genen bijvoorbeeld bepalen dat je seks wilt met een bepaald persoon, maar in jouw cultuur is dat niet geoorloofd, dan kun je ervan afzien. Dat is dan een bewuste, vrije keuze. Het is idioot om te beweren dat wij geen vrije wil zouden hebben.’
Damasio erkent echter in zijn nieuwe boek over bewustzijn dat recent wetenschappelijk onderzoek aantoont dat we ons bij onze besluiten maar beperkt laten leiden door pure rationaliteit. Veel besluiten verlopen min of meer onbewust. Interessant is dat Damasio hieruit niet de conclusie trekt dat we daarom niet verantwoordelijk zijn, maar dat we juist verantwoordelijk zijn om ons onbewuste gedrag te trainen. En dat is volgens hem wel mogelijk.
Terug naar Martin: in zijn situatie is het bijna onmogelijk om tot een moreel juist besluit te komen, als je niet langdurig daarin getraind bent. Hij wordt overvallen door een drift of emotie, en alleen door langdurige training in het doorvoelen van dergelijke emoties is het mogelijk dat hij zich bevrijdt van de dwang die ervan uitgaat. Het probleem van Martin uit Gooische Vrouwen is dat hij handelt vanuit een bepaalde emotionele dwang, waardoor hij niet meer vrij is in zijn keuze. Deze emotionele onvrijheid is volgens mij het grote probleem in de hele discussie rond monogamie, vreemdgaan, polygamie en polyamorie. Als je handelt vanuit emotionele onvrijheid veroorzaakt dat meestal veel pijn, zowel bij jezelf als je omgeving.
Vanuit het boeddhisme en de wetenschappelijke ontdekkingen van Damasio maak ik een belangrijk onderscheid tussen emotie en gevoel. Je kunt leren emoties te doorvoelen, zodat je meer vrij wordt in je keuzes. Als je overvallen wordt door heftige lust, en je hebt je niet geoefend in het doorvoelen daarvan, is het bijna onmogelijk tot de juiste keuze te komen. Belangrijk is dus jezelf te gaan oefenen, en vooral om je daarbij bewust te worden van het onderscheid tussen emotie en gevoel.

Polyamorie
Hoe gebruik je het onderscheid tussen emotie en gevoel om te komen tot een keuze tussen monogamie of meerdere partners? Ageeth Veenemans beschrijft in haar boek ‘Ik hou van twee mannen’ hoe ze in polyamorie een vorm zoekt die respectvol, open en eerlijk is. Interessant is om het boek van Ageeth te lezen vanuit het onderscheid emotie en gevoel. Emotie is dat er iets moet, dat er een soort dwang is, gevoel is juist dat het volledig vrij is. Ze beschrijft op een mooie manier hoe ze hiermee worstelt, en zoals ik het lees lijkt ze op een heel integere manier elke keer weer op zoek te zijn naar de vrijheid in zichzelf en ten opzichte van haar man. Als ze al een tijdje toegeeft aan het dwangmatige en ze wordt zich daarvan bewust, deelt ze dat met haar man en neemt ze de tijd om het helder en zuiver te krijgen. Uiteindelijk komen zij zo tot een bewuste en zuivere keuze voor polyamorie.
Belangrijk in deze keuze van Ageeth is een bewust onderzoek naar de juiste intenties in je relatie. Wat zijn jouw belangrijkste waarden, hoe breng je die op een zuivere manier in contact met je partner? Dit vind ik met name op een mooie manier terug in de boeddhistische moraal. Het gaat daarin meestal niet om oordelen over wat hoort of niet hoort, maar om het door veel oefening ontwikkelen van de juiste intentie, en je vervolgens daaraan houden. Ik durf de stelling aan dat het niet gaat om wat je doet in en met je relatie, maar hóe en waarom je het doet. Geen oordelen over de vorm, monogamie of polyamorie, maar bewust onderzoek naar je houding en intentie en daarvoor volledig de verantwoordelijkheid nemen.
Hoe kun je dat leren? Het onderscheid tussen Martin uit Gooische vrouwen en Ageeth van de polyamorie zit in het onbewust volgen van je emoties en begeerte of het bewust onderzoeken van je gevoel en verlangen, en vervolgens vrij worden in je verlangen. Dat bewuste onderzoek van het verlangen is voor mij de essentie van tantra.
Om te kunnen komen tot een goede keuze tussen de verschillende mogelijke relatievormen is het essentieel om zelf eerst zekere mate van vrijheid in je verlangen te verwerven. Vervolgens kun je gaan doorvoelen wat je in je leven echt belangrijk vindt.

Liefde cultiveren
Maar er is meer te onderzoeken: het feit dat je een oprecht verlangen hebt naar een andere partner, hoeft nog niet te betekenen dat je polyamoreus bent. Want de keuze tussen monogamie of polyamorie gaat niet alleen over het volgen van je gevoelens, zelfs al zijn ze vrij.
Bij polyamorie heb je niet alleen te maken met je eigen partner, maar ook met de partners van de partners et cetera, een soort dominospel waar altijd wel iets mis gaat bij mensen die het niet aankunnen. Je hebt te maken met kinderen en je omgeving, die er ook al niet om gevraagd hebben.
Ook deze overwegingen dienen een belangrijke rol spelen bij de keuze en afgewogen te worden ten opzichte van het door onderzoek ontdekte gevoel. Kiezen gaat niet alleen over je eigen gevoel volgen.
Er zijn veel praktische zaken die in onze cultuur de keuze voor een monogame relatie een heel aantrekkelijke maken. Het boeiende is dat, al voel je je niet 100% monogaam, je die monogamie ook kunt cultiveren, en dat dit juist ook door tantra kan. In een tantrische meditatie ga je mediteren op de seksuele begeerte, zodat je die kan transformeren in een gevoel van liefde en verbinding. Je kunt het gevoel van liefde en verbinding dus in jezelf en in je relatie cultiveren, je kunt er actief aan werken. Volgens onderzoek stimuleert seks met je eigen partner het liefdeshormoon oxytocine, en daarmee rust en verbondenheid. Seks met een vreemde stimuleert juist hormonen die samengaan met gevaar.
Monogamie is in onze cultuur een keuze die veel voordelen biedt en die je dus kunt cultiveren. Maar niet vanuit een norm van buitenaf, niet vanuit goed of fout, maar vanuit een integer onderzoek naar de juiste intentie van binnen uit en jezelf daarin vervolgens gedisciplineerd trainen. Polyamorie kan een integer alternatief zijn, maar vraagt een heel groot bewustzijn in je handelen, als dat er niet is kan het veel ellende veroorzaken.

Meer informatie over het jezelf trainen en leven vanuit de juiste intentie en verantwoordelijkheid in het boek ‘Vrijen in verbinding, hoe tantra je liefdesleven kan verrijken’ van Jan den Boer. Website: www.tantratraining.nl



9 Reactie(s)

  1. Goed verhaal Jan! Emotie en gevoel, komen uit verschillende lagen uit ons bewustzijn, ons neurovegetatieve systeem en verschillende energetische lagen.
    Er is pas sprake van Liefde met een hoofdletter in een relatie als al deze lagen erbij betrokken raken.
    Dat is een weg die je samen gaat en niet ontstaat in een paar maanden. Daar zijn vaak jaren voor nodig.

    Daarom is polyamory zo ingewikkeld, omdat dit met één persoon al veel van je vergt. De ander is de spiegel, het is een soms veeleisend proces. Je leert jezelf beter kennen, en dat is niet altijd makkelijk. Dat gaat gepaard met veel emoties.
    Als het diepere gevoel, je ziel, erbij betrokken raakt dan komt overgave in beeld, de mystieke ervaring, de eenheidservaring, de goddelijke ervaring met, in, door de ander heen.

    Wie daar eenmaal terecht is gekomen met de ander, verliest de behoefte om dit op dezelfde manier te delen met nog meer anderen. Want de vervulling die dat brengt is je genoeg. Vaak beleefd in de kalme ruisende stilte, een hand in hand stil aanwezig zijn. De volgende stap is dat aanwezigheid genoeg is en zelfs dat niet altijd meer nodig. De Aanwezigheid in het hart is vervuld.

    Dat neemt niet weg dat er meerdere vormen van liefde zijn, die niet verkeerd verstaan moeten worden.
    Ik heb meerdere mannelijke en vrouwelijke vrienden lief. Daar is geen exclusieve relatie, maar het gaat hier om Phylio (vriendschap) en Agapé, een diep gevoelde betrokkenheid en mededogen, samen iets delen wat je niet met anderen kunt delen.
    Zielematen heb je in alle soorten en maten.

    Eros en Amor zijn in een liefdesrelatie een belangrijke en onmisbare opmaat naar de mystieke eenwording die het KAN worden….
    Wanneer blijkt dat je daar in een relatie toch niet kan komen, mis je een groeikans.

  2. De ‘vrije wil’ is een modern verschijnsel dat vaak in verband gebracht wordt met de ‘democratische’ bestuursvorm. Ik zelf beschouw de ‘vrije wil’ als een stukje slimme propaganda van Westerse regeringen. Volgens mij is het niet toevallig dat onze leiders er telkens op wijzen dat in ‘ondemocratische’ landen ook de ‘vrije wil’ ontbreekt. Vervolgens gebruiken zij het ontbreken van de ‘vrije wil’ in die landen als een argument is om oorlog tegen hen te voeren. Natuurlijk klopt hun manier van denken niet en sowieso is elke cultuur die via regels en wetten voorschrijft wanneer de burgers wel of niet kunnen beschikken over hun eigen ‘vrije wil’ slechts schijnbaar vrij.

    In de dagelijkse praktijk is ‘vrije wil’ slechts dat wat overblijft nadat je eerst hebt overwogen wat je volgens de wet of de bijbel niet mag kiezen of waaraan je een hekel hebt. De Boeddhistische conclusie luidt dan ook, dat hij die zich identificeert met zijn behoeften en verlangens gewoon nog niet vrij is om te kiezen. Daar helpen geen emoties en gevoelens van liefde – we zouden juist moeten leren ons te onthechten aan onze behoeften en verlangens zodat toekomstige generaties de echte vrijheid in al haar vormen zullen kennen, inclusief de vrijheid om onvoorwaardelijk lief te hebben!

  3. Michael:
    Iedere generatie, elk individu, zal opnieuw moeten dealen met blokkades en groeikansen en de gaandeweg steeds vrijer wordende wil moeten ont-dekken in eigen leven en ziel.
    Wij hoeven geen christussen te worden die dit voor volgende generaties eventjes gaan oplossen.
    Alle handen vol aan eigen leven NU.
    Identificatie met eigen behoeften en verlangens doorzien en kunnen loslaten IS kunnen kiezen. Dit is het onthechtingsproces waar het om gaat, maar dat wil nog niet zeggen dat je dan geen behoeftes of verlangens meer mag hebben.
    Zo werkt het niet en zo is het ook nooit bedoeld, ook niet door de Boeddha.

    We moeten natuurlijk emoties en gevoelens van liefde niet verwarren met De Liefde. Want De Liefde is niet gebonden aan iets of iemand, maar stroomt en is er voor iedereen, altijd.
    Dan maak je geen onderscheid meer tussen “democratisch”, Westers, leiders en wel of geen slimme propaganda.
    Want dat komt nog steeds voort uit duaal denken.
    De Liefde prikt door al die prietpraat heen en IS.

    De vrijheid om onvoorwaardelijk lief te hebben is altijd aanwezig.
    De kunst is om deze vrijheid intern op jezelf te veroveren.
    De grootste vijand is niet buiten maar binnen jou. Je bent het zelf.
    Als je in staat bent om dit te zien dan zijn al die conflicten in de buitenwereld peanuts van voorbijgaande aard.

    • Marisca, er is een negatief persoonlijkheids-aspect dat letterlijk verslaafd is aan blokkades en dat de zware crises voor de bevolking (armoede, honger en oorlog) die uit de eigen aanhechting ontstaan daarom steeds als ‘groeikansen’ zal presenteren. Zelf gelooft dat persoonlijkheidsaspect niet in ‘groeikansen’ – integendeel, het schijnt te genieten van pijn en leed en het houdt ze generatie na generatie doelbewust in stand. Zoals je zegt: de vijand woont van binnen.

      Intussen lijkt het me duidelijk dat de publicerende en regerende, meest invloedrijke leden van de bevolking die zich identificeren met dat negatieve aspect van de persoonlijkheid zélf de vrijheid missen om zich en hun omgeving onvoorwaardelijk lief te hebben. Indien zij die vrijheid om lief te hebben wel bezaten, dan zouden ze haar toch NU benutten en inzetten in het onmiddellijke voordeel van hun achterban, de bevolking van het land?

  4. Het verhaal van Jan den Boer bespreekt weliswaar de verwarring omtrent relaties maar gaat helaas niet in op de ‘organisch’-dynamische oorzaken daarvan. Ik krijg de indruk dat men om dit thema heen praat zonder de kern te raken: het ziekelijk ontbreken van een spontane wil tot liefde. Bij mijn eigen studie heb ik ontdekt dat een negatief persoonlijkheidsaspect ervoor zorgt dat de ziel, de eigenlijke en natuurlijke bron der liefde, in de meeste relaties niet (volledig) tot uitdrukking komt.

    Er is geen substituut voor de ziel. Indien zij geen rol van betekenis kan of mag spelen in de meest fundamentele relatie – die van de mensen tot zichzelf – dan komt het niet meer goed. Wij mensen (b)lijken letterlijk verslaafd te zijn aan het *niet* onderhouden van een goede relatie met onze eigen ziel. Dit verklaart waarom ook onze andere vriendschappen tot nu toe wankel en onzeker blijven, zoals de onderlinge betrekkingen tussen bedrijven, staten en volkeren. Zonder onze ziel weten wij niet de weg in het land der relaties. Mét de ziel daarentegen is de hele wereld een open boek, want de ziel is eerlijk en speelt geen spelletjes. Het is dus van levensbelang, haar te leren kennen.

    • Over dat laatste zijn we het roerend eens. En ik denk de redactie en de meeste lezers en schrijvers van de Koorddanser ook.

      We zijn het eens over dat er geen substituut voor de ziel is. En dat liefde iets is dat je in de loop van je leven gaandeweg kunt ontdekken, als de liefde je roept. Dat vraagt bewustwording en ontwikkeling en dat gaat van AUW! Vele blinde vlekken zitten in de weg…

      Er is echter één fundamenteel ding waarin mensen onderling verschillen: de conclusies die men er aan verbindt en de toon waarmee men spreekt.
      Hoewel het heel veel van ons kost om onze eigen ziel te ont-dekken en daar een goede relatie mee aan te gaan, dan wel te onderhouden, is ook zichtbaar dat mensen vanuit alle lagen van de bevolking, culturen en geestelijke inhoud daar veel voor over hebben.
      De uitdaging is om anderen daartoe te verleiden. Verleiden doe je niet door iemand voor leugenaar en hypocriet uit te maken. Dan gaan alle defensieve muren omhoog. Dus dat is de eerste blinde vlek die een spreker/schrijver die vanuit een offensieve houding handelt moet inzien en aanpakken.

      Wanneer men vanuit een zich ontwikkelend bewustzijn leeft, wanneer men contact maakt met de ziel en de Bron van Liefde daarin heeft ontdekt en geopend, zal zich dat manifesteren in woorden van verbinding en hoop. En naast een waarschuwing en ferm wakkerschudden, een verwijzing bieden naar een uitweg, waaruit een liefdevolle zachte geest spreekt.

      Misschien een overweging waard, zo aan het begin van het nieuwe jaar.

  5. Marisca, er klopt iets niet wanneer precies dezelfde mensen, bedrijven en groeperingen die de boel verziekt hebben nu beweren – zonder overgang, zonder spijt- of schuldbetuiging – dat zij opeens wél weten hoe het moet. Als dat gebeurt is er iets hartstikke fout: óf de mensen slapen, óf ze wensen niet werkelijk een verandering.

    Net zoals de stuurlui van een zinkend schip de boodschap mogen verspreiden dat zij nog altijd kundig zijn en dat er dus niets aan de hand is, zo heb ik het recht om te zeggen dat zij huichelen en liegen. De opvarenden van een zinkend schip hoeven de kapitein en zijn handlangers niet te ‘verleiden’ of anderszins te paaien. Zij hebben hun onbetrouwbaarheid reeds bewezen: wie in leven wil blijven zal samen met zijn lotgenoten een ander plan moeten opvatten en een gloednieuwe koers uitzetten.

    Het bovenstaande redactionele artikel laat de ziel als onuitputtelijke krachtbron onvermeld en laat zo de motor der onvoorwaardelijke liefde ongebruikt in de garage staan. Het is een hopeloos recept dat we reeds in alle variaties hebben uitgeprobeerd met als conclusie dat het niet werkt. Mag ik dat hardop zeggen?

  6. Er wordt van alles hardop gezegd in het kader van vrije meningsuiting.
    Maar niet alles wat hardop gezegd wordt doet ertoe of is een constructieve bijdrage.

    Wanneer je met bovenstaand artikel wilt afrekenen door het te diskwalificeren op het gemis van de ziel, dan heb je niets begrepen van de ware betekenis en ervaring vanTantra.
    Je hebt de klok horen luiden en weet niet waar de klepel hangt.

Plaats een reactie

    Artikel delen
  • Facebook
  • Twitter
  • Google+
  • Linkedin
  • Pinterest