
Zekerheidsbehoefte
De drive om te blijven bestaan zetelt in het eerste chakra van het lichaam; het is een oerkracht in ieder mens.
Die natuurkracht stuurt tal van bewuste en onbewuste keuzes en vorm de rode draad van de wereldgeschiedenis: de ruimte om te bestaan, te eten en te leven. De gezondheidszorg, landbouw, industrie, om een paar gebieden te noemen, zijn ermee ontwikkeld om de mensheid te dienen.
Geld hoort ook bij deze oerkracht, omdat het door de meeste mensen met zekerheid en voeding in de meest brede zin wordt geassocieerd. Logisch dat zovelen ernaar streven er voldoende van te bezitten.
Want het betekent in zekere zin een garantie voor continuïteit van het bestaan, net zoals de meeste dieren hun voedsel – moet je ’s een keertje dierentuin doen tijdens voedertijd – zo snel mogelijk opeten.
De mens is ook een zoogdier. En van het geschrok van geld krijgt hij nooit genoeg. Dat de delfstoffen langzaamaan op gaan raken, de wereld vervuild is en 1 op de 5 mensen ter wereld honger heeft, kan de schrokop in het collectieve bewustzijn niet stoppen. Circa 20 procent van de wereld bezit zo’n beetje de hele wereld. Het gaat om het westen welteverstaan. En van die 20 procent heeft 5 à 10 procent het bezit en de middelen om de wereld te beïnvloeden; dat zijn 1 à 2 mensen op de honderd.
Die 1 à 2 procent van de wereld leeft als alle andere zoogdieren; koortsachtig zoekend naar vreten.
Ook als de buik al meer dan vol is. Ze lijden aan geld-obesitas. En nu komt het: gezien de omvang van hun invloed maken ze nu ook nog problemen voor de 99 procent.
Nu pas problemen? Ja, want het ziet ernaar uit dat hun jachtpartijen naar meer geld de rest van de mensheid van middelen berooft. Kredietcrisis, bankencrisis, grondstoffenschaarste en op dit moment een eurocrisis. Het wachten is op de volgende ontwrichtende calamiteit. De welvaart is als een graaibak geworden op een uitverkoop: pakken wat je pakken kan.
De andere 99 procent begint dit zat te worden. Waarom nu pas? Omdat hun vreten door dat gejaag óók op begint te raken en ze het hongergevoel in de eigen buik gaan voelen. Aanvankelijk was het nog niet zo’n probleem, ze hadden er zelfs voordeel van: goedkoper geproduceerd eten, lekkere dingen uit alle windstreken, uitkering of werk met een salaris bijvoorbeeld. Maar nu raakt het op. ‘Bezet Wallstreet’, begint de massa nu te roepen.
Astrologen weten het al wel langer: we gaan drie hele roerige jaren krijgen. De rapen zijn zogezegd gaar. De Occupy Beweging die zich nu op Beursplein 5 in Amsterdam roert, is de opmaat voor een bepaald niet lief en ‘schattig’ clubje wereldverbeteraars: de revolutie is begonnen. Wat keizers twee millennia geleden probeerden om bij opstanden het volk brood en spelen te geven, kunnen politici van nu al niet meer betalen.
Sluit dus de ramen en deuren en maak je op voor storm, een héle grote storm die ieders zekerheidsbehoefte moet transformeren. Het wordt tijd dat het zoogdier in ieder van ons wat breder gaat kijken dan via de eigen buik. Anders krijgen we meer van hetzelfde.
Het is begonnen.