Een zieltje gaat het podium op: voorstellingen vanaf mei ’22
Met z’n vieren maakten ze een toneelbewerking van de bestseller ‘Het sprookje van de dood’ van Marie-Claire van Bruggen. Actrice Babette Holtmann, musicus en componist Hans Kuneman en liedschrijfster Marijke Smith maakten samen met Marie-Claire er ‘Er was een eens zieltje’ van: een hart- en zielverwarmende solovoorstelling voor Babette over de lotgevallen van een ziel.
Door corona moest de voorstelling geruime tijd worden uitgesteld… eh … verder gerijpt, maar nu gaat deze de wereld in. Een paar vragen aan Babette die namens de groep spreekt.
Je solovoorstelling met muzikant Hans vertelt het verhaal van een zieltje (naar het boek van Marie-Claire van Bruggen, Het sprookje van de dood). Waarover gaat het verhaal in het kort?
“Onze voorstelling vertelt het verhaal van Zieltje die haar eerste reis naar de aarde maakt.
We ontmoeten haar in de zielenwereld. Zieltje voelt zich sterk aangetrokken tot de aarde en is nieuwsgierig is naar wat zich daar allemaal afspeelt. Na een ontmoeting met haar beschermengel Bajiri besluit Zieltje om het aardse avontuur tegemoet te springen.
Zieltje groeit op als een vrolijk kind met een rijke fantasie. Maar ze worstelt ook met onzekerheid en eenzaamheid. Gaandeweg haar leven op aarde verliest ze het contact met ‘thuis’ en komt er een sluier tussen haar en Bajiri. Op haar dieptepunt vinden ze elkaar weer en herinnert Zieltje zich weer wie ze werkelijk is en waar ze vandaan komt. Haar leven blijft vol van uitdagingen, maar ze voelt zich gesteund en heeft weer vertrouwen.”
Is er een boodschap of bedoeling?
“De boodschap van onze voorstelling is gelijk aan de boodschap van de boeken van Marie-Claire van der Bruggen. We willen mensen helpen herinneren wie ze werkelijk zijn, zodat ze in verbinding en met vertrouwen kunnen leven. Ook willen we laten zien dat je niet bang hoeft te zijn voor de dood. Dat je niet weg bent, maar dat je terugkeert naar de plek waar je vandaan komt, waar je eeuwig voortleeft. “
Hoe kwam de toneelbewerking tot stand?
“We hebben de voorstelling echt met z’n vieren gemaakt. Vanaf het begin voelden we allemaal een sterke verbinding met elkaar. We maakten grapjes over dat we in de zielenwereld vast hadden afgesproken dat we dit samen gingen doen op aarde. Hans had het idee om het boek en de boodschap in ons midden te leggen. Dat het boek ons de weg naar de uiteindelijke vorm van de voorstelling zou leiden. Dat we enkel hoefden te volgen. Ik vond dat een spannend gegeven, was het ook niet gewend om zo te werken. Dat vroeg wel heel veel vertrouwen! We besloten het te proberen en het is precies hoe ons maakproces verlopen is. “
Hoe deden jullie dat?
“Tweewekelijks kwamen we bijeen voor een werksessie. We improviseerden, probeerden dingen uit en sloten af met een stukje ‘huiswerk’ voor iedereen om thuis mee aan de slag te gaan en de volgende werksessie weer uit te proberen. Marie-Claire zocht de stukken uit haar boek die belangrijk waren om in het verhaal te verwerken, daarop geïnspireerd schreef Marijke schreef liedteksten, Hans componeerde daar muziek bij, die ik dan weer vorm gaf in beleving en klank. Zo is de voorstelling ontstaan. Stapje voor stapje, waarbij we alle vier steeds bleven voelen of het klopte voor ons. Onze ego’s lieten we thuis en onze vier zielen kwamen steeds samen. Ieders eigenheid en talent zit dus in de voorstelling. Het was echt een hele bijzondere tijd.”
Waarover gaat de reis van het ‘zieltje’ (dat we allemaal zijn)?
“Zieltje maakt de reis naar de aarde om te leren en te groeien als ziel. Dat gaat soms gepaard met vreugde en soms met pijn en verdriet. We willen ons publiek – en in het bijzonder de kinderen/jongeren – laten zien dat dit de bedoeling is. Dat het leven soms fijn is en soms minder fijn en dat dit voor iedereen geldt. Zonder schuring geen glans en zonder dalen geen pieken. Het leven is bijzonder, het is echt een avontuur. Je weet misschien niet precies waarom je hier bent of wat je hier komt doen, maar op zielsniveau kun je wel voelen of iets klopt voor jou. Of je op de goede weg bent.
Zelf ervaar ik het tenminste zo. Ik heb geen glasheldere herinneringen aan mijn vorige levens of mijn tijd in de zielenwereld, maar ik voel wel dat die verbinding er is. En dat heb ik altijd zo gevoeld, ook als kind al. Sommige dingen weet je gewoon. Zoals toen ik mijn lief 20 jaar geleden ontmoette. Daar was zo’n sterkte herkenning. Ik wist gewoon meteen dat hij het was. Die afspraak was duidelijk gemaakt daarboven. Voor mij is dat het belangrijkste in onze voorstelling dat we ons publiek laten zien dat er altijd voor ons wordt gezorgd. Dat we er alleen maar om hoeven te vragen en het is er. En dat je het kunt voelen wanneer je je daarvoor opent. Die steun, dat vertrouwen, dat wens ik ieder mens toe. En ik zou willen dat ik dit verhaal als kind gezien of gehoord zou hebben, dan had ik er zoveel meer van begrepen.”
Wat heb je als acteur begrepen van je eigen ‘ziel’ en de lessen die er te leren zijn?
“Deze vraag vind ik leuk geformuleerd, want ik ben actrice van beroep hier op de aarde, maar zijn we eigenlijk niet allemaal acteurs in dit leven? Ik zie het aardse leven vaak zo. Als een toneelstuk of film waarin wij de hoofdrol spelen. En in onze film spelen we diverse rollen. Zo speel ik bijvoorbeeld dochter, zus, vrouw, actrice, zangeres, stembevrijder en coach. En in ieder van deze rollen probeer ik mijn ziel er doorheen te laten schijnen. Ik weet niet of ik het begrepen heb, maar ik voel me wel zeer nauw verbonden met mijn essentie. Ik voel ook dat ik daar trouw aan wil zijn, dat dat belangrijk is voor mij en de mensen om mij heen. Ik voel ook dat wanneer ik dat doe, wanneer ik heel dicht bij mezelf kan zijn en in mijn kracht kan staan, ik automatisch in een moeiteloze flow geraak waar alles als vanzelf lijkt te gaan. De juiste mensen komen op mijn pad, de mooiste kansen komen voorbij. Vroeger dacht ik dat ik hard moest werken om iets te bereiken en koos ik vaak de weg van de meeste weerstand. Inmiddels heb ik geleerd dat het voor mij juist andersom werkt. Juist door meer achterover te leunen en mezelf niet teveel weg te geven, komt het leven mij toe. Heb ik meer te geven ook, want ik verspil minder van mijn kostbare energie. Ik weet niet precies wat mijn taak hier op aarde is, maar ik voel wel dat het zingen en spelen van dit verhaal er een belangrijk onderdeel van is.”
Je bent zelf moeder van wat ‘nieuwe zieltjes’. Speelt dat mee in je acteren of zieleleven? En zo ja hoe?
“Dat speelt zeker mee! Mijn kinderen hebben mij de lessen gebracht die ik nodig had om me weer meer te openen voor de onzichtbare wereld. Ik herkende mezelf, zag mijn innerlijke kind gespiegeld in hen. Mijn oudste dochter leerde me om mijn eigen gevoel, mijn intuïtie, weer te volgen in plaats van te leven ‘zoals het hoort’. Mijn tweede dochter leerde me om mijn grenzen te bewaken en voor mezelf te zorgen. Mijn jongste zoontje leert me om nog meer te vertrouwen op mezelf en mijn talenten en om er helemaal voor te gaan en er van te genieten. Deze drie lessen kwamen natuurlijk in precies de juiste volgorde en op het juiste moment. Ik voel me vereerd en dankbaar dat ze ons hebben gekozen als ouders. Kinderen zijn zo wijs, ze staan nog dicht bij de bron. Ze kunnen als baby misschien nog niet praten, maar wat weten ze al veel! Juist zonder taal vind ik kinderen zo krachtig. Ze weten precies wat klopt voor hen, wat ze nodig hebben en durven daar helemaal voor te gaan. Het heeft mij ontzettend veel gebracht om mijn kinderen te zien als de wijze zieltjes die ze zijn in plaats van een baby met uitdagend gedrag. Niets gebeurt voor niets en juist de moeilijke momenten bevatten vaak de grootste inzichten. Ik hou zielsveel van mijn kinderen, maar ze kunnen me soms ook echt uitdagen. Wanneer ik word getriggerd door het gedrag van mijn kinderen, weet ik dat er iets in mij is wat gezien en geheeld wil worden. Het is echt niet altijd leuk of gemakkelijk, maar toch beschouw ik het als cadeautjes. Mijn kinderen helpen mij te groeien als moeder en als ziel.”
Waarom zouden we naar de voorstelling moeten gaan?
“Als je van de boeken van Marie-Claire houdt, dan zou je sowieso moeten komen kijken naar deze voorstelling. Haar boodschap is prachtig vertaald naar theatervorm en de liedjes zijn beeldschoon.
De meeste mensen die we na afloop spreken, ervaren de voorstelling als een diepe helende reis. Een reis waarin ze veel herkenning vinden en waarin ze zich tot in hun ziel geraakt voelen. Daarnaast is de voorstelling ook hoopgevend en troostend. Zeer geschikt ook voor kinderen om het verlies van een dierbare een mooie plek te geven.”
Wanneer en waar te bekijken?
De speellijst van 2022 blijft zich steeds aanvullen:
Capelle aan den IJssel (8 mei)
Kapelle (21 mei)
Naaldwijk (18 juni)
Nunspeet (10 september)
Huissen (25 september).
De meest actuele data en meer info over Babette, Hans en Marijke zijn hier te vinden:
www.erwaseenseenzieltje.nl.
