Ik, Maria Magdalena…

“Ik ben een pure, seksuele kracht, een overweldigende seksuele kracht, daarom ben ik 2000 jaar lang onderdrukt. De mens is geboren met een aangeboren schaamte voor seksualiteit en die schaamte heb ik bevrijd. Het schrikt mensen af dat mijn boodschap zo zwanger is van seksualiteit. Het heeft de mannen toen afgeschrikt omdat ze er door overweldigd werden. Ze konden het niet hanteren. Ze werden geïntimideerd.

Het raakte hen in hun faalangst en onzekerheid. Ze konden het niet vangen, beheersen en daarom sloegen ze het klein. Verboden ze het. Ze verboden de potentie in zichzelf die ze voelden maar niet durfden toelaten. Ze maakten seks kleiner tot een niveau dat ze wel aankonden. Tot waar het voor hen veilig voelden. Tot waar het hún terrein was en niet háár terrein. Ze eigenden het zich toe. Seksualiteit werd mannelijk gemaakt. Het terrein van de man. Het werd beperkt tot zijn verborgen lust die hij haar kon opleggen. Zij werd een instrument in plaats van een partner. Zij werd een projectie in plaats van een vrouw van vlees en bloed.

Ik kwam om die seksuele kracht te bevrijden. Ik heb Jezus bevrijd. En daarom is hij zo groots geworden en spreekt men 2000 jaar later nog steeds met zoveel liefde en ontzag over hem. Het was een liefde die nog niemand gezien had. Maar de vrouw die het hem bij hem bevrijd had, de vrouw die hem ingewijd had, werd geschrapt. Ze werd weggeschreven en tot prostituee gemaakt. Terwijl de prostituees, die er zelf voor kiezen om prostituee te zijn, heiligen zijn die geen angst hebben voor hun seksualiteit. Zij hebben zich bevrijd van de schaamte. Zij laten die seksualiteit stromen en delen ze in overvloed omdat ze weten dat het een goede kracht is, al schenken ze ze vaak aan ontvangers die geen benul hebben van de grootsheid van het geschenk dat ze ontvangen.

Ik werd onderdrukt. Weg gecensureerd. Ook zijn moeder werd ont-vrouwt. Men nam haar seksualiteit af. Verklaarde haar tot maagd en moeder. Een onmogelijke tegenstelling. Een onmogelijk rolmodel waarin vrouwen zich moesten herkennen. Vrouwen hebben het 2000 jaar lang geprobeerd maar ze hebben er nu genoeg van. Hun pijn zit diep. Vele van hun bekkens zijn gesloten. De schaamte zit zo mogelijk nog dieper dan bij mannen. Maar het kan hun niet meer schelen. Ze breken er doorheen. Ze willen hun seksualiteit terug winnen. Toe-eigenen. Ontdekken en Leven. Het overweldigt hen soms, het intimideert hen, het verbaast hen, maar ze zijn moedig en gaan overal doorheen.

Daarom voelen ze mijn roep. Daarom herontdekken ze mij. Ze weten weinig van mij. Velen van hen hebben nooit de bijbel gelezen en kennen nauwelijks een verhaal over mij. Ze kennen alleen mijn naam en de herinnering aan mijn kracht in mijn bekken resoneert in hun bekken. Daarom zoeken ze mij. Daarom voelen ze zich geroepen tot mij. Ze zoeken mij intuïtief, in hun hart, in hun meditaties, ze voelen mij fysiek in hun vrouwelijkheid, in hun borsten, ze zuigen mij in hen op, omdat ze via mij tot hun geheim en ontwaken kunnen komen. Velen denken dat ze mij geweest zijn, of dat ze mijn stem horen, of dat ik hen roep, en ze hebben gelijk, ik ben hen, ik heb zo’n overweldigende seksuele kracht dat ik in hen allen ben.  Maar sommigen zijn ook bang voor mij en durven nog steeds mijn grootsheid niet toe te laten. Ook zij proberen mij opnieuw kleiner te maken omdat ze bang zijn voor hun eigen grootsheid. Daarom noemen ze mij zijn geliefde metgezellin, zijn uitverkoren leerling, in het beste geval zijn vrouw, ze plaatsen me onder hem, kaderen me, maken me een volgeling en niet een leider. Ze relativeren mijn seksualiteit en zeggen dat het daar niet om ging. Ze maken mijn seksualiteit kleiner omdat ze hun eigen seksualiteit zo klein gemaakt hebben. Ze projecteren op hun beurt andere eigenschappen op mij om mijn seksualiteit niet in zichzelf te hoeven voelen, omdat ze zo gedrenkt is in schaamte die ze niet kunnen afwerpen.

Daarom heb ik jou gekozen om het woord voor mij te voeren. Een man. Omdat als de mannelijke seksualiteit niet bevrijd, en gezuiverd word, zonder schaamte, zoals ik met hem heb gedaan, we nog nergens zijn. De seksualiteit heeft het vrouwelijke en het mannelijke nodig. Samen. Anders komen we in een omgekeerde beweging terecht waar de vrouwelijke seksualiteit zal onderdrukken, zal opvlammen als een uitslaande brand die de mannelijke seksualiteit zal uitbranden, omdat ze er niet tegen opgewassen zullen zijn. De man moet misschien nog wel meer van zijn schaamte bevrijd worden omdat die veelal onbewust is. Hij heeft ze in zichzelf zo onderdrukt dat hij er geen contact meer mee heeft en denkt dat het normaal is. Pas als mannen ook hun seksualiteit erkennen in zijn grootsheid en kracht, zal ze opgewassen zijn tegen de vrouwelijke seksualiteit, dan pas zal hij haar kunnen beminnen op een manier die recht doet aan haar en aan hem. Dan zullen ze de schaamte voorbij zijn, en zullen ze vrije wezens worden.

Daarom heb ik jou als man geroepen naast de vele, vele vrouwen die ik geroepen heb. Omdat in jouw natuur veel van het vrouwelijke bewaard is gebleven, omdat het je enerzijds zo dichtbij en bekend is, en anderzijds het grootste mysterie dat al je hele leven beheerst en overrompelt. Daarom heb ik jou weg geroepen van Michelle. Moest je deze weg alleen gaan. Moest je niet langer op haar vrouwelijke intuïtie vertrouwen, op haar gevoel, moest zij niet langer de tolk van jouw hart zijn, maar moest je zelf de weg naar je hart vinden. Daarom was ik jouw reisgezel in Frankrijk en ben ik met je beginnen praten, vanaf onze eerste ontmoeting in Saint Victor in Marseille, tot ons fysieke afscheid in La Madeleine in Parijs, het was een inwijdingsreis waarin ik je hart geopend heb.

Nu ben ik terug bij je om vanuit je hart je te helpen met dit boek dat je zo graag wilt schrijven.

Dat boek waarvan ik graag wil dat je het schrijft. Ik zal bij je blijven tot het laatste woord van dit boek en dan zal je mij en jezelf in je hart gevonden hebben zodat je de harten van je lezers zult kunnen openen.

Mijn naam is Maria Magdalena. Ik ben de seksuele boodschap die 2000 jaar werd verzwegen, onderdrukt en bestraft. Nu zal ik spreken. Nu zal ik zeggen waar ik voor stond. Nu zal ik de wijsheid van het bekken onthullen, die altijd verbonden is met die van het hart. Zonder het bekken zal geen bevrijding plaatsvinden. Maar deze boodschap mocht 2000 jaar niet gehoord worden en komt nu als een vloedgolf naar buiten.

Nu is het tijd om mijn boodschap te vertellen via jou.

Ik, Maria Magdalena

Naar de nieuwe roman van Geert Kimpen ‘Ik, Maria Magdalena’.

Deze is hier onder meer te bestellen.

Over de foto:

Het gezicht van Maria Magdalena

‘De heilige Maximinus liet haar hoogheilige lichaam, met velerlei geurige kruiden gebalsemd, eervol begraven en gaf opdracht hem na zijn dood naast haar te begraven.’

Zo staat geschreven in ‘De Gouden Legende’ van Jacobus de Voraigne.

Dit vond plaats in Villa Latte, het huidige Saint-Maximin-la-Sainte-Baume.

Daar, in de basiliek, bevindt zich nog steeds de (vermeende?) schedel van Maria Magdalena.

In 1295 heeft de toenmalige paus officieel erkend dat dit dé schedel van Maria Magdalena is. Hij verklaarde dat het stuk voorhoofd de plek was waar Jezus haar het laatst aanraakte in de tuin na zijn verrijzenis.

In 1974 heeft men door datering door Carbon-14 aangetoond dat deze schedel van een vrouw was die in de eerste eeuw zou zijn gestorven, met een geschatte leeftijd tussen 55 en 60 jaar.

Een beroemde Franse forensisch patholoog, Philippe Charlier, die graag oude mysteriën oplost voor televisieprogramma’s, heeft nog niet zo lang geleden een stukje haar van de schedel onderzocht.

Het haar werd onderzocht met behulp van een binoculair vergrootglas en een scan met een elektronenmicroscoop. Charlier kwam tot de conclusie dat ze donkerbruin haar moest hebben gehad en haar teint overeenkomstig was met die van mediterrane vrouwen. In het haar trof hij een reinigingsklei aan zoals die toen door vrouwen werd gebruikt in het Middellandse Zeegebied om hun haar te verven en ter voorkoming van vlooien en luizen.

Tezamen met een kunstenaar heeft Charlier een reconstructie gemaakt van Maria Magdalena’s gezicht op basis van 500 detailfoto’s van de schedel.

Er is een prachtige vrouw, van ergens in de 50, uit naar voren gekomen, met een zacht doch krachtig gezicht, een geprononceerde Joodse neus, lief maar ook streng door de hoge jukbeenderen en besluitvaardige wenkbrauwen.

Als dit alles klopt, dan is dit dus hoe Maria Magdalena er ongeveer heeft uitgezien.

Geert Kimpen

Meer: www.geertkimpen.com